თუ გვინდა მივიღოთ მაღალი ხარისხის ჩირი და თავიდან ავირიდოთ ისეთი გვერდითი პრობლემები, როგორიცაა წყლად წასვლა, ასევე დაობება-აუცილებელია ქლიავი იყოს ახლად სიმწიფეში შესული და არა რბილი და გადამწიფებული.

➢ თუ ხილი ნაწამლია, უმჯობესია 1 საათით მოთავსდეს მარილიან წყალში, რომ მავნე ნივთიერებების გამოტანა მოხდეს კანიდან. 10 ლიტრ წყალში ვხსნით 1 სუფრის კოვზ მარილს. რაოდენობას და პროპორციებს ხილის ოდენობის მიხედვით ვსაზღვრავთ.

➢ ბიო სტანდარტებით გაშრობა ხდება ორი მეთოდით

1. მარილწყალში დამუშავებულ ხილს ვატარებთ გამდინარე წყალში, რამდენიმე წუთით ვაჩერებთ თუშფალანგში, რომ ეყალი დაიწუროს. შემდგომ ვაცლით კურკას და ვალაგებთ საშრობ დაფაზე. (ასეთი მეთოდით გამომშრალ ხილში მაქსიმალურადაა შენარჩუნებული სასარგებლო თვისებები, თუმცა მაღალი ტენიანობის პირობებში იზრდება რისკი გამოიჩიკოს ლარვები და პროდუქტი გამოუსადეგარი გახადოს. ასეთი პრობლემის თავიდან ასარიდებლად რეკომენდირებულია ხილი მაქსიმუმ 20%-მდე ტენიანობით გამოშრეს.

2. ბლანშირების მეთოდით- ხილს ვათავსებთ საწურში და მაქსიმუმ 1წუთი ვათავსებთ მდუღარე წყალში. 1ლიტრ მდუღარე წყალს ჭირდება 1 ჩაის კოვზი საჭმლის სოდა. მდუღარედან ამღების შემდეგ ხილს ვატარებთ ცივ წყალში და ვყრით თუშფალანგზე დასაწურად. ასეთი მეთოდით დამუშავებულ ხილში მოხსნილია ლავრის საფრთხე და შესაძლებელია ხილში ტენიანობა 25%-მდეც დავტოვოთ.

ბიოსტანდარტებით შრობისთვის რეკომენდებულია ხილი გამოშრეს მაქსიმუმ 45-55გრადუსის დიაპაზონში.

ხილის შრობის დასაჩქარებლად და ხარისხიანი პროდუქტის მისაღებად, აუცილებელია ხილი გაგრილდეს პერიოდულად, რათა არ მოხდეს ფორების სრულად დახურვა. თუ თქვენს დანადგარს აქვს შრობის ავტომატური კონტროლი, ეს პროცესი მიანდეთ მას. სხვა შემთხვევაში მოგიწევთ პროცესის თქვენით კონტროლი. ყოველ 6 საათში აჩერებთ პროცესს და ელოდებით ხილის გაგრილებას. ამას შესაძლოა საშუალოდ 2-3 საათი დაჭირდეს და ასე აგრძელებთ მანამ, სანამ არ მიიღებთ სიმშრალის სასურველ კონდიციას.

1 კილოგრამი ქლიავიდან მიიღება 180- 200 გრამი ჩირი (მოცულობა დამოკიდებულია ჯიშზე და იმაზე თუ რამდენ ტენს დავტოვეთ ნაყოფში)

ჩირისთვის მბზინავი შეფერილობის მისნიჭებლად სულაც არაა საჭირო შაქრის სიროფის ან სხვა არც ისე ჯანსაღი საშუალების გამოყენება. ამისთვს ვიღებთ ქლიავის ნაყოფს და ვხარშავთ (1 კგ ნაყოფს ვასხავთ1,5 ლიტრ წყალს) კარგად მოდუღების შემდეგ წვენს ვწურავთ და ამ წვენში ვავლებთ უკვე გამომშრალ ჩირს, ვათავსებთ თუშფალანგზე გასაწურად და კვლავ ვაბრუნებთ საშრობ დანადგარში ზედაპირის შეშრობამდე. ხილს ეძლევა პრიალა, კარამელიზებული შესახედაობა, ასევე ხილის ნახარში პროდუქტზე მოქმედებს, როგორც კონსერვანტი.

ბუნებრივია, ქლიავის დამზადების შემდეგ, ასევე მნიშვნელოვანია მისი შენახვისთვის აუცილებელი პირობების უზრუნველყოფა. გამომშრალი ქლიავი უნდა შეინახოთ ქაღალდის პარკებში ან ხის ყუთებში. ასევე იყენებენ პოლიესტერის გამჭვირვალე ყუთებსაც, რომელსაც სპეციალურად უკეთებენ წვრილ ნახვრეტებს აერაციისთვის. (ნახვრეტების გაკეთებისთვის იყენებენ ისეთ დიამეტრს სადაც მწერი ვერ შეძვრება. ჩირი, რა თქმა უნდა, შეგიძლიათ შეინახოთ დახურულ მინის ჭურჭელშიც, მაგრამ ამისთვის ქლიავი 100%-ით მშრალი უნდა იყოს, რაც ბევრ სირთულეს წარმოშობს. ზოგიერთი დიასახლისი იყენებს დაფნის ფოთოლს, შესანახად მომზადებულ ჩირს ასხამს მცირე რაოდენობით დაფნას.

მზა პროდუქტს შესანახად ვათავსებთ მზის სხივებისგანდაცულ და დაბალი ტენიანობის მქონე ადგილას.